بررسی تأثیر تحریکات حسی بر اضطراب بیماران بستری

چکیده   زمینه و هدف : بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه با استرسورهای متعددی روبرو می‌شوند و این عوامل استرس‌زا باعث ایجاد اضطراب در بیماران می‌گردند. اضطراب باعث افزایش کار قلب در بیماران قلبی می‌گردد. میزان زیاد اضطراب در بیماران قلبی در ارتباط با عوارض بیمارستانی بیشتر می‌باشد. هدف این مطالعه تعیین تأثیر تحریکات حسی بر میزان اضطراب بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلب بوده است.   روش بررسی : در پژوهشی شبه تجربی تعداد 90 بیمار در بیمارستان منتخب دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در سه گروه 30 نفری ماساژ پشت، جایگزینی صدا و بدون مداخله تقسیم شدند. روش گردآوری داده‌ها مصاحبه و ابزار آن پرسشنامه بود. در ابتدای پژوهش با هر سه گروه مصاحبه شد و پرسشنامه در ابتدای پذیرش تکمیل گردید. در مورد گروه ماساژ پشت، ماساژ پشت به مدت دو روز و هر روز در دو نوبت انجام گردید. در گروه جایگزینی صدا، پخش نوار به مدت دو روز و هر روز در دو نوبت انجام شد. در پایان 48 ساعت اول پذیرش مجدداً پرسشنامه تکمیل گردید. اعتبار و اعتماد علمی پرسشنامه از طریق اعتبار محتوی و آلفای کرونباخ انجام شد. داده‌های پژوهش با روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته‌ها : یافته‌های پژوهش تفاوت آماری معنی‌داری را در مورد میانگین نمرات اضطراب بعد از 48 ساعت بین سه گروه نشان داد (01/0 p< ). همچنین از نظر میانگین تغییرات نمرات اضطراب بدو پذیرش با بعد از 48 ساعت بین سه گروه تفاوت آماری معنی‌دار مشهود بود (01/0 p< ).   نتیجه‌گیری : استفاده از تحریکات حسی مانند ماساژ پشت و جایگزینی صدا جهت کاهش اضطراب بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه قلب مؤثر می‌باشد.